Ting skjer så fort. Det er som om alle dagar, mennesker, timar og stunder, alt, berre flyr forbi meg. Eg spring så fort eg greier for å ikkje falle bak, gå glipp av noko, men eg spring liksom ikkje raskt nok. Eg heng alltid litt etter.
Så eg prøver å deligere tida mi annerleis. Gi døgeret nokre fleire timar, frå tjuefire til toogtredve. Søvn er ikkje så viktig, og ikkje kjem den uansett, så kva skal eg med den? Eg drikk kaffi, og verda mi rasar saman når termosen min knuser eller kaffiprisen aukar. Eg gløymer å ete, kjem på det nokre timar for seint, når det vrenger seg i magen og energi og blodsukker er på det lågaste.
Og endå heng eg etter, og eg spring så raskt eg berre kan, men beina er for korte og bakken for lang og kondisen min eit kapittel for seg sjølv. Det einaste eg har er ein dalande motivasjon, som dagleg treng påfyll frå slike fine mennesker som berre får ein til å smile og le. Slike som sjølve står der, med kaffikoppen i handa, termosen i veska og fagbøkene under armen, med slitte joggesko på føta, klare til å springe når fløyta bles.
Foto: linka til fotograf
De får undskylda dårleg kvalitet på bloggen framover, det er berre så mykje på ein gong. Skule, privatist fag, russestyre, jobb, foto og venner. beklager.
Photographs and Imaginary Pixies 
ikje sei unskyld for at du har det travelt, sånn e det bare avogte 🙂 håpe du har det finfint
lenge siden jeg har besøkt bloggen din – gleder meg til å gå gjennom alle innleggene, ser allerede mange fine bilder:)
hehe, ingen årsak søte du, eg føle eg kjenne deg itte dessa kommentarane me legge te kvarandre, utrolig gøy. men e det ikje bare bra å fordypa seg i skolearbeid? då får ein det jo bedre te og alt 🙂 gode venner e alltid kjekt å ha. du e heldig 🙂 eg sko ønska mine venner i Haugeby bodde i oslo så eg slapp å vær så mye aleina, men men. bra at du har det finfint hvertfall.
likar virkeleg bloggen din! elskar bileta!
Åh, tror du jeg kjenner meg igjen, eller? Det skjer noe hele tiden, men jeg har ikke tid til noe som helst. Gurimalla. Åjåjåj.
Sv: Åh, det går kjempebra! Men det skjer så sinnsykt mye hele tiden, som sagt, og da blir jeg littegranne stressa. Men det er kjempemange fine folk, jeg liker faget, og ja, det er fint!
Hvordan går det med skole og ny hybel og greier? 🙂